بررسی انگیزه های مشارکت و تعهد بانوان به فعالیت ورزشی (مطالعه موردی شهر مشهد)

توسعه و پیشرفت تکنولوژی در زندگی امروزی، موجب تغییر در شیوه ی زندگی شده که از جمله نتایج آن فقر حرکتی و افزایش خطر ابتلا به بیماری ها است. مطالعات نشان داده است که ورزش و به ویژه ورزش همگانی – تفریحی به عنوان وسیله ای ارزان قیمت و فرح بخش می تواند به حل این مشکل کمک کند. از آنجایی که مشارکت زنان در فعالیت های ورزشی یکی از راه های مهم تأمین سلامت روانی و جسمانی آنهاست، بررسی دلایل حضور این افراد در ورزش و افزایش انگیزه به عنوان کلید آغاز فعالیت و تعهد نسبت به فعالیت ورزشی به عنوان ابزار تداوم فعالیت برای شرکت گسترده تر این قشر اهمیت زیادی دارد. هدف از این پژوهش، بررسی انگیزه های مشارکت و تعهد بانوان به فعالیت های ورزشی بود، این تحقیق به روش توصیفی- همبستگی انجام شد و جامعه آماری آن را کلیه بانوان (6000=n) شرکت کننده در فعالیت های ورزشی شهرداری شهر مشهد تشکیل دادند. با توجه به این که در روش مدل سازی معادلات ساختاری هر چقدر حجم نمونه بیشتر باشد، صحت و دقت نتایج بیشتر می شود، 526 نمونه به روش تصادفی خوشه ای از مناطق مختلف شهر مشهد انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها، از پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی، پرسشنامه انگیزه ی ورزشی (محقق ساخته) و پرسشنامه تعهد ورزشی (اسکانلن،1993) استفاده گردید. برای تعیین روایی صوری و محتوایی این پرسشنامه ها از نظرات 10 تن از صاحب نظران و اساتید مدیریت ورزشی، کمک گرفته شد و برای تعیین روایی سازه پرسشنامه های مورد استفاده، از تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. سپس به منظور تعیین پایایی پرسشنامه های انگیزه و تعهد ورزشی، یک مطالعه مقدماتی بر روی یک گروه 30 نفری از ورزشکاران زن انجام گرفت، نتایج آزمون آلفای کرونباخ (انگیزه ورزشی 0/87=α)، (تعهد ورزشی 0/64=α) نشان داد که پرسشنامه ها از پایایی قابل قبولی برخوردارند. نتایج تحقیق نشان داد که بین تعهد ورزشی و خرده مقیاس های انگیزه درونی و همچنین بین تعهد ورزشی و خرده مقیاس های انگیزه بیرونی ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. بین انگیزه درونی و انگیزه بیرونی نیز همبستگی مثبت و قوی (0/79=r) مشاهده شد. نتایج آزمون مدل سازی معادلات ساختاری نیز نشان داد که انگیزه درونی به طور مستقیم بر تعهد ورزشی تأثیر داشت (0/67)، ولی تأثیر انگیزه بیرونی بر تعهد ورزشی غیر معنی دار بود (0/06-). ضریب تعیین متغیر درون زا نشان داد که 39% از واریانس متغیر تعهد ورزشی توسط متغیرهای برون زا قابل تبیین می باشد. در نهایت، کلیه شاخص های برازش مدل نیز نشان دهنده برازش مطلوب مدل بودند.